"داستان کوتاه موندو، رساله ای است فلسفی ـ شاعرانه که خواننده را وامی دارد از روی شخصیت موندو، کودکی که این جا و آن جا پرسه می زند، پیام نور و زیبایی را دریافت کند. موندو حکایت از یک حضور است؛ حضور کودکی ناشناس در شهر امروزی که توقع دارد جامعه پذیرای او باشد؛ دنیایی به ظاهر متمدن که با رهایی و آزادی  ـ و نه ولنگاری ـ کاملا بیگانه است. در چنین دنیایی است که واقعیت مدرنیته و رویایی یک زندگی ساده با یک دیگر ناهم گون می شود".