آخی چقدر قشنگ بود🥹
احمد شاملو در قالب شعر کودکانه از خشک سالی می‌گوید، اما چقدر تشبیه خشک‌سالی به عشق پسرای عمو صحرا و دخترای ننه دریا زيباست، خیلی زیباست! 
قابلیت این را دارد که در تئاتر کودک و نوجوان از آن نمایش موزیکال ساخت. 
        

          اومدین دنیای ما

حالا هی حرص می خورین، جوش می خورین، غصه خاموش می خورین

که دنیامون خال خالیه، غصه و رنج خالیه؟

دنیای ما قصه نبود

پیغوم سر بسته نبود.

دنیای ما عیونه

هر کی می خواد بدونه:

دنیای ما خار داره

بیابوناش مار داره

هر کی باهاش کار داره

دلش خبردار داره!

دنیای ما بزرگه

پر از شغال و گرگه!

دنیای ما -  هی هی هی !

عقب آتیش - لی لی لی !

آتیش می خوای بالا ترک

تا کف پات ترک ترک ...

دنیای ما همینه

بخوای نخواهی اینه!

خوب، پریای قصه!

مرغای پر شیکسه!

آبتون نبود، دونتون نبود، چائی و قلیون تون نبود؟

کی بتون گفت که بیاین دنیای ما، دنیای واویلای ما

قلعه قصه تونو ول بکنین، کارتونو مشکل بکنین؟ "

پریا هیچی نگفتن، زار و زار گریه می کردن پریا

مث ابرای باهار گریه می کردن پریا.
        

          اگه بارون بزنه
آخ اگه بارون بزنه
        

          قشنگ بود اما زیاد به دلم ننشست📚
در کل خوب بود ✨📚
        

          مگه زوره؟ بخدا هیچکی به تاریکی شب تن نمی‌ده

موش کورم که می‌گن دشمن نوره، به تیغ تاریکی گردن نمی‌ده
        

          نه اميدی چه اميدی؟! به خدا حيف اميد!
نه چراغی، چه چراغی؟! چيز خوبی ميشه ديد؟!
نه سلامی ،چه سلامی؟!همه خون تشنۀ هم...
نه نشاطی، چه نشاطی؟! مگه راهش ميده غم؟!
        

          خاله نسرین "هستی" یه بخشایی از این کتاب رو براش می خوند. یادش به خیر...
        

          دلا از غصه سیاس
آخه پس خونه خورشید کجاس؟
قفله؟! بازش می‌کنیم
قهره؟! نازش می‌کنیم
می‌کشیم منتشو
می‌خریم همتشو
مگه زوره؟! به خدا هیچکی به تاریکی شب تن نمی‌ده
موش کورم که میگن دشمن نوره، به تیغ تاریکی گردن نمی‌ده ...