دکابریست ها

دکابریست ها

دکابریست ها

4.0
1 نفر |
1 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

0

خوانده‌ام

2

خواهم خواند

6

ناشر
ماهی
شابک
9789642092635
تعداد صفحات
108
تاریخ انتشار
1396/2/11

توضیحات

        
	دکابریست ها روایت تاریخی نخستین قیام روشنفکرانه ی ملت روس علیه حکومت استبدادی تزار است که در دسامبر 1825 میلادی رخ داد و اگرچه یک روزه سرکوب شد، تأثیری شگرف بر رشد خودآگاهی سیاسی-اجتماعی ملت روس نهاد. نمایش نامه ی دکابریست ها از نخستین نمونه های تئاتر مستند روسی است. این نمایش در سال 1967، به مناسبت پنجاهمین سالگرد پیروزی انقلاب روسیه، روی صحنه رفت. لئانید زورین کوشیده با تکیه بر منابع مکتوب تاریخی شکل گیری محفل های دکابریست ها و قیام آنان را تا حد امکان نزدیک به واقعیت بازسازی کند. او در این نمایش نامه به خوبی نشان می دهد اشراف زادگان تحصیل کرده و شرافتمندی که قلبشان برای میهنشان می تپید و از استبداد تزار به تنگ آمده بودند، برای آن که تغییری در اوضاع و شرایط کشور به وجود آورند، با چه موانع عملی و تردید و تزلزل های فکری-عقیدتی دست وپنجه نرم می کردند.لئانید زورین، نویسنده و شاعر و نمایش نامه نویس، در سال 1924 در شهر باکو متولد شد. نخستین شعرهایش در ده سالگی توجه و تحسین ماکسیم گورکی را برانگیخت. در 1946 از دانشگاه باکو و در 1947 از پژوهشگاه ادبیات ماکسیم گورکی در مسکو فارغ التحصیل شد. از 1948 ساکن مسکو شد. در 1949 نخستین نمایش نامه اش، جوانی، در تئاتر معتبر مالی روی صحنه رفت. زورین تاکنون دست کم نزدیک به چهل نمایش نامه و شانزده فیلم نامه نوشته و صاحب جوایز متعدد ادبی و نمایشی شده است. او پس از فروپاشی شوروی، بیش تر به نوشتن داستان و رمان روی آورد.
      

لیست‌های مرتبط به دکابریست ها

آقای نویسنده و همکارشمرگ و دختر جوانساحل آرمانشهر: سفر (کتاب اول)

مجموعه‌ی «تئاتر و تاریخ» در نشر ماهی

8 کتاب

نشر ماهی مجموعه‌ای منتشر می‌کند با عنوان «تئاتر و تاریخ». در پیشگفتار این مجموعه آمده است: «در این مجموعه بناست نمایش‌نامه‌هایی گنجانده شود که یا ماجرای آن‌ها حول واقعه‌ای تاریخی شکل می‌گیرد یا شخصیت‌های محوری نمایش‌نامه اشخاصی حقیقی‌اند. شاید این دسته‌بندی جزو دسته‌بندی‌های مرسوم در ادبیات نمایشی نباشد، اما در پس آن چندین هدف نهفته است: اول این‌که بدین واسطه ممکن است طیف گستره‌ای از مخاطبان معمول ادبیات، خاصه علاقه‌مندان به تاریخ، جذب این مجموعه شوند و به تاریخ، این بار از منظری دراماتیک، بنگرند. دوم این‌که فرصتی برای علاقه‌مندان به ادبیات نمایشی فراهم آید تا، ضمن خواندن یک نمایش‌نامه، آشنای بیش‌تری با تاریخ حاصل کنند. هدف سوم، که شاید کمی بلندپروازانه به نظر آید، آشتی دادن تاریخ و ادبیات است.» نمایش‌نامه‌های این مجموعه عبارتند از: «سه‌گانه‌ی آرمان‌شهر» (سفر، کشتی‌شکستگان و نجات) اثر تام استاپارد و ترجمه‌ی نازنین دیهیمی و مهدی نوری، مرگ و دختر جوان، نوشته‌ی آؤیل دورفمن و ترجمه‌ی حشمت کامرانی، چیمریکا، نوشته‌ی نانسی کیرک‌وود و ترجمه‌ی نازنین دیهیمی و مهدی نوری و...

5

یادداشت‌ها

          "به نام خداوند"
دسامبر در تلفظِ روسی می شود : دکابر و دسامبریست ها می شوند دکابریست ها.
الکساندر اول پسر نداشت و بعد از مرگش در سال 1825  کنستانتین که برادرکوچک او بود
  از قبول سلطنت خودداری کرد اما علناً برادر کوچکترش نیکلای را تزار نخواند ( نمی دانم چرا !) و این مسئله باعث یک دوگانگی بین نیروهای نظامی شد. این وضعیت دوهفته طول کشید . این وضع ناپایدار بهانه خوبی دست تعدادی از آزادی خواهان داد. یکِ دسامبر ، روزی که قرار بود نظامیان سوگند وفاداری به نیکلای یادکنند ، آزادی خواهان از سوگندخوردن امتناع کردند و سر به شورش برداشتند. این شورشِ ناموفق به قیام دکابریست ها معروف شد و به نقطه عطفی در تاریخ روسیه بدل شد.

جرقه ای که منجر به انفجار 1917 شد.

"دکابریست ها" بعد ها و در سالگرد پنجاه سالگی انقلاب روسیه(1967) نوشته شد و به اجرا درآمد.
این نمایشنامه بیش از اینکه دنبال نشان دادن اقدامات دکابریست ها باشد ، به وجه فکریِ این قیام پرداخته ، طوری که جریانات روز شورش اصلا نمایش داده نمی شود و فقط از طریق بیانیه ی خشک و خالیِ  حکومت به گوش مخاطب می رسد.
 پرده اول به بحث های اعضای انجمن بین خودشان و اختلاف نظر هایی که دارند می پردازد و نشان می دهد که آن ها هنوز بین خودشان به یک روش خاص  قائل نیستند ، اما همه بر تغییر وضع موجود معتقدند و این چیزی ست که آن ها را کنار هم قرار داده .
در پرده دوم ما شاهد بازجویی از اعضای دستگیر شده هستیم . در خلال بازجویی ها ما بیشتر با عقاید دکابریست ها آشنا می شویم و در عین حال  بیشتر به تشتت و افتراقشان پی می بریم.
به همین خاطر "دکابریست ها" یک نمایشنامه فکری و مستند است که کمتر لحظات هیجان انگیز دارد و بیشتر می خواهد مخاطب را به فکر وادارد.
 اهدافی که دکابریست ها برای قیامشان می گویند و وضعی که می خواهند تغییر دهند در عین اینکه مربوط به حکومت تزار است ، بر زمان نوشته شدن نمایشنامه هم قابل انطباق است . شاید اگر دکابریست ها زمان شوروی هم بودند قیام می کردند . چون چیزی که آن ها برایش قیام کرده بودند آرمانی بود که شوروی به آن نرسیده بود و  چه بسا داشت بر عکس آن عمل می کرد.

ریلیف : «آرزوی ما چه بود ؟ سلطنت مشروطه ، آزادی انتشار کتاب ، دادرسی های علنی ، امنیت فردی .آیا این آرزوی بدخواهان و اشرار است؟.»
        

24