کتاب متشکل از ۵ داستان کوتاهه.
که برگزیده‌ی مسابقه‌ی ادبی کین پرایز هستند..
تمامی نویسندگان از قاره‌ی آفریقا هستند و اغلب نیجریه‌ای.
حقیقتا من دوستش نداشتم. با اینکه تعداد صفحات کم بود اما رغبت نمی‌کردم برم بخونم. مثلا در طول داستان معمایی مطرح می‌شد، نتیجه‌ای هم حاصل می‌شد اما معما برای خواننده حل نمی‌شد و به پایان اصغر فرهادی‌طور می‌رسیدیم.
یا مثلا پایان داستان حس می‌کردم بیهود بود وقتی که گذاشتم. 
فقط آخرین داستان"هتل مالوگو" بود داستان جذابی بود برام که متاسفانه اون پایان خوبی نداشت.
بیشتر بنظرم اومد برای فرهنگ خود مردم آفریقا شاید قابل درک و ملموس باشه مثلا یکی از داستان‌ها درمورد زنی بود که همسرش فوت می‌کنه و اعتقاد به خدای آب و آتش و... داره و درگیریش‌هاش با اینکه اسم انگلیسی پسرش مایکله و نمی‌تونه درست تلفظش کنه و...
می‌تونست این داستان برای منی که از فرهنگ اون مردم نیستم جذاب باشه به شرط اینکه نویسنده خوب روایت می‌کرد.
مثلا کتاب ماهیگیران رو که خوندم و از یک نویسنده‌ی قاره آفریقا بود، با اینکه فرهنگ مردمشون متفاوت بود اما واقعا خوب نوشته بود و من همراه داستان جلو می‌رفتم.
ترجمه هم بنظرم خیلی بهتر می‌تونست باشه. بعضی جاها برای من گنگ می‌شد. ایراد ویراستاری داشت و به چشم می‌اومد این قضیه‌.
همین
        

          کتاب هتل مالوگو شامل پنج داستان کوتاه از نویسنده‌های نیجریه هست که کمتر شناخته شده‌اند ولی همه جوایزی گرفته‌اند. داستانها اکثرا راجع به درگیری‌های داخلی نیجریه هست. در داستان اول از زبان دختربچه‌ای زندگی خودش و پدر و مادرش رو میخونیم که پدرش از قبیله‌ای هست که کودتا کردن و مادرش از قبیله‌ی رقیب ولی هر دو مسیحی و هم عقیده. داستان دوم در مورد کودکانی در اردوگاه که منتظر خانواده ‌هایی در آمریکا هستند تا اونها رو به فرزندی قبول کنن. داستان سوم داستان زنی از قبایل بومی نیجریه که به دلایلی پسرش رو میفرسته به مدارس مذهبی مسیحی تا انگلیسی یاد بگیره. داستان چهارم راجع به دختری که سالهاست همسرش رو از دست داده و برای یک دیدار به جهت آشنایی با مردی به لندن سفر کرده است. و داستان آخر که اسم کتاب رو از روی اون برداشتن داستان پسری ۱۶-۱۷ ساله است که توی هتلی اقامت داره و دنبال کار میگرده و با پیرمردی آشنا میشه که سالهاست منتظره پاداش بازنشستگی‌ش رو بگیره و ...ه