این کتاب، شاملِ پنج رساله می‌شود (برعکس آنچه که در پشت کتاب نوشته شده که از چهار رساله تشکیل شده). یک رساله شاملِ پاسخ شیخ مفید به پرسش‌هایی است که برای وی فرستاده شده و این پرسش‌ها، رنگ و بوی مهدویّت داشته. چهار رسالۀ دیگر، در بخش دوم کتاب ذکر شده و آن‌ها نیز دربارۀ امام زمان(عج) هستند.
آنچه دربارۀ کتاب به ذهن می‌آید، آن است که شیخ مفید با استفاده از دلیل و استدلال و با دوری از فحش و دشنام، به خوبی توانسته در مسئلۀ مهدویّت از عقیدۀ تشیّع دفاع کند و به نظر می‌رسد امروزه نیز به این روش احتیاج زیادی وجود دارد، برعکس آنکه بعضی از افراد اوجِ تلاش خویش را در این خرج کرده‌اند که به مخالفان مذهبی خویش فحش و دشنام دهند.
از نظر چاپ، اشکال‌هایی به این نسخه وارد است؛ از جمله آنکه برای بعضی از احادیث، منبعی در پاورقی ذکر نشده و شایسته بود که دست‌اندرکاران، به این اهتمام ورزند. نکتۀ خیلی منفی در این کتاب، آن است که هیچ فهرستی از منابع در پایان کتاب درج نشده!
نگارندۀ این یادداشت امیدوار است که این اشکالات در چاپ‌های بعدی اصلاح شود. إن‌شاءاللّٰه.