کریستین آرنوتی در سال 1930 در مجارستان به      دنیا آمده است. در جنگ جهانی دوم ارتش آلمان بوداپست، پایتخت مجارستان را اشغال می      کند. بوداپست دو ماه در محاصره      ی سربازان شوروی قرار می      گیرد و آلمانی      های درون شهر به      شدت دربرابر روس      ها ایستادگی می      کنند. طی این دو ماه، شهر مرتب از سوی متفقین بمباران می      شود و ساکنین آن به      ناچار دست به      گریبان با کمبود آب و مواد غذایی، به زیرزمین      های ساختمان      های محل سکونت      شان پناه می      برند. خانواده      ی آرنوتی هم جزو همین پناهندگان هستند.لحن صمیمی و ساده      ی نویسنده که از وجودی رنج      کشیده و دربه      دری دیده و عاری از هر گونه پیرایه      ای است، بی      اختیار در دل خواننده می      نشیند. در بیان آن      چه به      سر او و خانواده      اش و بسیاری از آدم      های دیگر طی این دوران مصیبت      بار آمده، هیچ      گونه واژه      ی فاخر و تزیینی به      کار نبرده، بلکه شرح درد و رنج      هایی است از دلی آزرده و از زبان دختر نوجوانی که زندگی      اش به      جای شادکامی و لذت، جز ترس از مرگ، گرسنگی، نگرانی، دربه      دری و نومیدی چیزی به خود ندیده و در نتیجه، سخن کز دل برآید لاجرم بر دل نشیند، در خواننده، اثری ژرف به      جا می      گذارد.