این کتاب را در دوره دبیرستان که خیلی عاشق داستانهای علمی-تخیلی بودم خواندم و فوق العاده پسندیدم. همان طور که از اسم رمان بر می آید رگه ای از اسطوره گرایی در اثر هست. البته واقعا چیز زیادی از رمان یادم نمانده. 

محمد قصاع در نیمه دوم دهه هفتاد که من این رمان را خواندم قطعا مهم ترین مترجم و مهم ترین صاحب نظر در ادبیات علمی-تخیلی بود. همان سالها یک جلسه ای در فرهنگسرای اندیشه راه افتاد که من شاید کم سن ترین عضو آن بودم و فقط به خاطر سه چهار تا داستان علمی-تخیلی که مجله دانشمند ازم منتشر کرده بود دعوت شدم. یادش به خیر