مولف این کتاب بر آن است نشان دهد پس از واقعه دوم خرداد ـ انتخاب سید محمد خاتمی به ریاست جمهوری ـ جامعه مدنی، تنها کانون مسائل سیاسی و اجتماعی در ایران است .وی با همین تلقی آزادی فردی و سیاسی را مهم ترین عنصر تشکیل دهنده و نیز خصلت بارز جامعه مدنی دانسته، معتقد است این آزادی ها در چارچوب نظام اقتصادی مبتنی بر ((بازار آزاد)) در خور تصور و تحقیق است .افزون بر آن، مولف با نگرش اقتصادی و تحلیلی، مفاهیم و جنبه های مهم اندیشه سیاسی معاصر روشنفکران ایرانی را درباره جامعه مدنی ارزیابی و بررسی کرده است.