تا صفحه ۲۵۶ کتاب رو خوندم و قصد داشتم تا آخر کتاب رو بخونم اما بعلت توهین های پیاپی نویسنده به قشر زحمتکش پرستار، منصرف شدم.متاسفانه افراد بیسوادی مثل خانم فاطمه فراهانی که هیچ درکی از حرفه پرستاری و سختی های این شغل ندارن، سعی دارن بجای نوشتن،فقط عقده گشایی کنن.این نویسنده در برخی صفحات کتاب مستقیما به پرستارها توهین کردن و برخلاف رسالت نویسندگیشون عمل کردن.واقعا متاسفم برای جامعه ی ناشران  که کتاب های نویسنده های عقده ای مثل خانم فراهانی رو به چاپ میرسونن.
همونطور که خانم فراهانی اطلاع ندارن،بسیاری از پرستارها مجبورن ۳ الی ۴ شیفت پشت سر هم سرکار بمونن و شیفت بدن و افراد کم سواد مثل ایشون زحمت های این قشر رو در اذهان عمومی کمرنگ میکنن و با نوشته های این چنینی فقط بیسوادی و بیشعوری خودشونو نشون میدن