نمایش نامة «عین، شین، قاف» داستان سرنوشت زوار امام حسین (ع) از خطة آذربایجان، و جنوب «خرمشهر» است. ساری بی بی، پیرزنی معتقد از خطة آذربایجان است. پسر تعزیه خوان او در جنگ ایران و عراق مفقود الاثر شده است. تنها آروزی او دفن لباس تعزیه خوانی پسرش در خاک کربلا است. ساری  بی بی به دستور کدخدا، با «عیسی» یکی از اهالی محل راهی کربلا می شوند. لوریس و ژانت هر دو مسیحی هستند، لوریس در جنگ شیمیایی شده و فرزند خردسال آنها به علت شیمایی بودن لوریس، بیماری تنفسی گرفته است. آنها برای گرفتن شفای فرزندشان از امام حسین (ع) راهی کربلا می شوند. اصلان و اسماء از خطة جنوب، قبل از جنگ دارای فرزندان پسر بودند. اصلان یکی از فرزندان خود را به برادر عقیم خود «عمران» بخشیده بود. در جنگ اصلان چهار پسر خود را از دست می دهد و به اصرار اسماء برای زیارت و برای یافتن فرزند خود که عمران او را به خاک عراق برده است، راهی کربلا می شوند. زوار، در مسیر حرکت به کربلا و عده ای در حرم امام حسین (ع) درگیر حادثه های تلخی می شوند که در این نمایش نامه در یازده صحنه، به تصویر کشیده شده است.