حرف زدن را مثل پیغمبری خسته 
در دهان ماهی می اندازم 
مثل آخرین ته مانده ی سیگار 
پرت میکنم 
و قسم میخورم به همه چیز 
که ترک میکنم 
قسم میخورم بدون من 
آب از آب تکان نخورد 
که جهان به اندازه ی خمیازه ای 
دهان باز نکند 
و نخواهد که برگردم،بگویم
بدون من 
همه چیز به اندازه ی کافی هست 
و جهان 
بر آب های آبی نامسکون 
آرام میگیرد