این دست کتابها رو با این پیشفرض میخوانم که قرار است بدانم چطور حق را از ناحق تشخیص بدهم. این روایتها قرار است متر و معیاری باشند برای سنجش درست و غلط از هم ، در زمانه ایی که خیلی دوریم از امام و راهنما. قطعا مشابه این اتفاقات به شکل امروزی تر، ادغام شده با وقایع حال حاضر زندگی در قرن ۲۱، برای تک تک ما رخ میدهد و برنده کسی است که درست وسط ماجراهای شخصی تر و اجتماعی روز ، بتواند حق و باطل رو تشخیص دهد. چرا که اگر امروز طرف باطل رو بگیرم، مطمئنا  در زمان آن معصومین هم اگر بودم، در بغل باطل غش میکردم. و توی ذهن من این فکر دور می زند که دست آلوده در باطل امروز ، در گناه سپاه باطل آن زمان هم شریک است همانطور که سردمدار ناحقان آن دوران در تباهی مردمان هزارن سال بعد خود نقش دارند و شریک جرم اند. این ، یک جاده دو طرفه است. خوب است که بدانیم ذاتمان چه شیشه خورده هایی دارد و آنقدرها هم به خودمان غره نشویم که اگر در آن میدان بودم چنین میکردم و چنان ! 
        

          نویسنده برای بحث و پژوهش در مسئلۀ فدک، زحمت بسیاری کشیده؛ ولی دو نکته به ذهن این حقیر رسید:
۱. حرکت‌گذاری متون عربی در کتاب، کامل نیست.
۲. در ص ۷۱، نویسنده به منابع دیگر احاله داده؛ ولی در پاورقی، منبع دیگری معرّفی نکرده، حال آنکه روش رایج تا آنجا که نگارندۀ این یادداشت به یاد دارد، هر کس در هنگام احاله دادن به منابع دیگر، به معرّفی بعضی منابع به‌طور مختصر بپردازد.