از شهر خدا تا شهر انسان در نقد و بررسی ادبیات کلاسیک و معاصر
با انتخاب ستارهها به این کتاب امتیاز دهید.
در حال خواندن
0
خواندهام
4
خواهم خواند
3
توضیحات
ادبیات کلاسیک فارسی همواره از ادبیات معاصر فاصله داشته است. نگرش شاعران و نویسندگان کهن به انسان و جهان، عمدتا نگرشی الهی بوده است. از نگاه آنها تنها در سایة خداست که انسان پدیدار می شود و معنا می یابد؛ اما مرکز ثقل ادبیات معاصر، خود انسان و مسائل آنی و عینی اوست. کتاب حاضر به شیوة مواجهة نگارنده با متون ادبی و ادبیات اختصاص دارد. بخش یکم عمدتا دربارة ادبیات کلاسیک است. این بخش، با نگاهی به تاریخ ادبی ایران آغاز می شود که مروری است به سیر تحول ادبیات فارسی از طلیعة آن در نیمة قرن سوم هجری تا امروز. سپس نگارنده گفتارهایی را ذکر کرده که موضوع آنها بررسی آثار برخی از بزرگ ترین شاعران و نویسندگان ایرانی از قرن چهارم تا هفتم هجری است. بخش دوم مختص شعر، مخصوصا شعر معاصر است. «بزرگ ترین داستان نویسان ایران در قرن بیستم» بخش دیگری از کتاب است که ویژة نثر و داستان نویسی است. این بخش با ترجمة دو مقاله دربارة داستان نویسی عرب و ویژگی های حماسه به پایان می رسد. «رابطة هنر و امنیت در تاریخ ادبیات» سرآغاز بخش پایانی کتاب است که شامل برخی مباحث نظری در تاریخ ادبیات و نقد ادبی ایرانی است.
یادداشتها