بحث از منشا دین از جمله مباحثی است که در حوزة دین پژوهشی بررسی می گردد. این اصطلاح را می توان در دو معنا به کار برد؛ نخست، جست وجو در خصوص این که سرآغاز دین و دین داری در میان انسان ها کجاست و دیگر آن که علت گرایش به دین در میان انسان ها چیست؟ بر این اساس در کتاب حاضر، ضمن توضیح اصطلاحات و مفاهیم اصلی موضوع (دین، منشا دین و..) به کاربرد آنها در حوزه های گوناگون اشاره و در ادامه نظریه های گوناگون دربارة منشا دین نظیر نظریة دیوید هیوم، شلایر مافر، فویدباخ، فروید، ماکس وبر و... مطرح شده است. لازم به ذکر است در ابتدای هر نظریه به اختصار زندگی و مهم ترین آثار صاحب نظریه، به ویژه آثار مربوط به تحقیق حاضر به همراه نقد آن نظریه بیان شده است. پس از آن نظریه فطرت به عنوان نظریة مورد پذیرش در بحث منشا دین معرفی شده است. در این نظریه گرایش انسان ها به دین امری فطری و درونی دانسته می شود؛ البته فطری بودن به آن معنا نیست که هر انسانی بالفعل همیشه به دنبال آن برود، زیرا ممکن است که امر فطری بر اثر عوامل مختلف کم رنگ و یا مدتی مغفول شود، اما اصل آن هرگز از بین نمی رود و در مواقع خاص خود را آشکار کرده و خواهد کرد.