کتاب ، تنها کتابی است که به شکل فلسفی به مقوله فراداستان می پردازد.
البته نیازمند شرح و جمع بندی است. چرا که آنچه خانم وو نگاشته بیشتر بررسی تعدادی رمان است  و می بایست حاصل این بررسی ها به شکل نتایجی مشخص و نظامند و دارای چارچوب به شکل یک بیانیه منتشر شود.
چنانچه کسی رمان هایی که در کتاب مورد بررسی قرار گرفته را نخوانده باشد ، از توانایی ارتباط با متن محروم می شود. که جا دارد بگوییم که بسیاری از آن رمان ها در ایران حتی ترجمه هم نشده است!