پژوهشی در زمینه نقد عرفان التقاطی بر گرفته از تفکرات یونانی و بیگانگی آن با آموزه های اسلامی است. در این اثر سعی شده است برخی از دیدگاه های عرفا در زمینه مباحثی مانند وحدت وجود، قداست دادن به شیطان، تمجید از مقام بت پرستی و برخی دیگر از دیدگاه های انحرافی صوفیان، به نام عرفان اسلامی، مورد نقد و ارزیابی قرار گرفته و عرفان ناب را که ریشه در تعالیم قرآن و اهل بیت(ع) دارد، معرفی و توصیف گردیده و فرق بین عرفان حقیقی و عرفان ادعایی و التقاطی بیان شود. نویسنده در همین زمینه به نقد و ارزیابی دیدگاه های محیی الدین ابن عربی در زمینه گوساله پرستی و برخی دیگر از ادعاهای وی تحت عنوان عرفان نظری پرداخته و عرفان واقعی را در مکتب اهل بیت دانسته و مخالفت علمای شیعه با تصوف فلسفه یونان را نیز منعکس نموده است. وی در همین راستا به رد تصوف از منظر معصومین(ع) پرداخته و دیدگاه های برخی از فقهای شیعه را نیز در مذمت تصوف و فلسفه یونان، درج کرده است.