"... انگار فیلم با لجاجت، هم در روایت و هم در مونتاژِ بصری خود، مقابلِ قطعیت یافتن مقاومت می‌کند و داستانی‌ست درباره‌ی محال بودن اقناع، در جهانی که در آن هیچ رابطه‌ای برقرار نمی‌شود و هیچ تفاهمی وجود ندارد. فیلم رنه به صورت سیستماتیک فاقد انسجام است و زیبایی شناسی‌اش را نوعی آنارشی منضبط تعریف می‌کند."
        

          «سال گذشته در مارین‌باد منظومه‌ای است از سمپتوم‌های هذیانی و علائمی که دائماً گوشزد می‌کنند دیگر امکان روایت منسجم تاریخ جهان وجود ندارد.»

خود فیلم یکی از پیچیده‌ترین و سخت‌ترین فیلم‌هایی بود که تا به حال دیدم و کتاب کمک کرد متوجه نکاتی بشم که موقع دیدن فیلم به‌شون توجهی نکرده بودم. البته گمونم باید فیلم رو چند بار دید تا متوجه تمام ظرافت‌هاش شد. نکته‌ٔ برجسته‌ش برای من فروپاشی کلان‌روایت‌ها بود و اینکه در نهایت انگار روایت واحدی از حقیقت وجود نداره.