آدم ها هرکدام با هم متفاوت اند. یاس هم پسری است که با بچه های هم سن و سالش فرق دارد. صدای یاس آن قدر بلند است که می تواند مثل گردباد بپیچد، پنجره ها را بشکند و خرابی به بار بیاورد. بالاخره یک بار ناخواسته با صدایش کاری میکند که میوه ها از درخت می افتند و مردم عصبانی روستا با القابی مثل جادوگر، شیطان و... او را آزار میدهند. یاس روستا را ترک میکند. می رود و میرود تا از دیار دروغگویان سر در می آورد؛ سرزمینی که همه چیز در آن وارونه است، حتی حیوانات هم نمی توانند صدای واقعی خودشان را به زبان بیاورند. سگ ها میو میو میکنند و گربه ها واق واق. آیا یاس میتواند این طلسم شوم را از دیار دروغگویان بردارد؟ آیا صدای جادویی اش میتواند به کمکش بیاد؟ دوستانش در این سرزمین چه کسانی خواهند بود؟ افرادی شگفت انگیز مثل خودش یا آدم های معمولی و حیوانات؟مدت ها بود که می خواستم داستانی درباره ی راستی و حقیقت بنویسم و حالا خدا را شکر آن را بی هیچ زحمتی نوشتم.