ما «ایرانیان» صرفاً آموخته ایم با به خاطر سپردن چند سطر توضیح، آن هم توضیحات آب دوغ خیاری و ارائه ی آن با رسم شکل و نمودار به اساتید مربوطه، سروته قضیه ی آموزش، تسلط و وقوف بر علم «تاریخ» را هم آوریم که عملاً پس از گذار از مرحله ی تحصیل، به غیر از یادآوری چند اسم، عبارت و عدد چیز زیادی عایدمان نمی شود.اشتباه بزرگ ما این است که تصور می کنیم آن چه در گذشته به وقوع پیوسته است، تمام شده و دیگر نخواهد توانست حال و آینده مان را تحت تأثیر قرار دهد؛ غافل از این که تاریخ زنده است، نمرده و نخواهد مُرد! تاریخ را باید خواند؛ سطر به سطر و واو به واو. تاریخ را باید جدی گرفت؛ چون که با هیچ بنی بشری سر شوخی ندارد و دشنه در دست در کمین جوامع و افراد فراموش کار و کم توجه نشسته است!نان داغ، کباب داغ که خود دنباله ای است بر کتاب آب دوغ خیار، تلاشی است ماجراجویانه به منظور ایجاد علاقه و انگیزه در قشر کتابخوان برای پیگیری جدی تر تاریخ.