در ایران ویتگنشتاین شناخته شده ترین چهره از بزرگان فلسفه تحلیلی است که به خاطر کتاب هایی که از او یا دربارة او منتشر شده ، تصویر بسامان تری از فلسفه اش در ذهن خوانندة فارسی زبان نقش بسته است . او یکی از بزرگ ترین فلاسفة قرن بیستم است و بصیرت های فلسفی اش در بسیاری از حوزه های مختلف حائز اهمیت است . چرا بسامان تر ؟ به خاطر اینکه در قیاس با تصویری که از استاد او برتراند راسل عرضه شده ، راسلی که نه از منطق و مبانی ریاضیات و نه از فلسفة زبان و معرفت شناسی اش به جِد خبری هست و با ولتری مقایسه می شود که دویست سال دیر به دنیا آمده است . از زندگی و شخصیت و سلوک فردی چشم نواز و پر دست انداز ویتگنشتاین در پی این گفته معروف هایدگر « ارسطو زاده شد ، کار کرد و مُرد » که بگذریم و به متن فلسفة وی روی آوریم و از ارتفاعی مناسب به تأثیرات فلسفة وی بنگریم ، بی تعلل می توانیم در صرفِ چارچوبة سنت فلسفة تحلیلی او را از پرفروغ ترین و نافذترین چهره ها برشماریم . کتاب « معماری زبان و ذهن در فلسفة ویتگنشتاین » در 343 صفحه راهی بازار شده است.
این کتاب که به قلم یکی از فلاسفه تحلیلی بنام است، با تمرکز بر دو حوزه فلسفه زبان و فلسفه ذهن، به شرح سیر تحول اندیشه ویتگنشتاین می پردازد. آنتونی کنی در دو فصل نخست، زندگی پرحاشیه ویتگنشتاین و زمینه فکری و فلسفی وی را ترسیم می کند، و سپس در فصول سوم تا یازدهم به ترتیب به واکاوی این آثار می پردازد: دفتر یادداشتها، رساله، ملاحظات فلسفی، گرامر فلسفی، پژوهشهای فلسفی، و در باب یقین. فصل دوازدهم و پایانی کتاب نیز نسبت فلسفه متقدم و متاخر ویتگنشتاین را تحلیل میکند. از نکات قوت این کتاب میتوان به دو مورد اشاره کرد: اول این که نویسنده خود برآمده از سنت فلاسفه ای-نظیر الیزابت آنسکوم- است که شاگردان ویتگنشتاین در زمان حیاتش و ویراستاران آثار وی پس از مرگش بوده اند، آثاری که اهمیت ویژه ای برای فهم عناصر ارزشمند فلسفه ویتگنشتاین دارند؛ دوم این که کنی، با تمرکز بر آثار منتشر شده بین دو اثر کلاسیک ویتگنشتاین، بر پیوستگی تفکر متقدم و متأخر وی تاکید می کند.