انسان در موقع کار کردن جذب ابزار کار و هدف کار است و بنابراین غافل از خویشتن است. لذا تمام تمدن مادی و همه این فن و صنعت به قیمت لحظاتی ساخته شده و به وجود آمده است که انسان، خود را احساس نمی کرده است و ابعاد گوناگون و موارد و مصالح تمدن که به قول مارکس، مجموعه ای از کارهای فشرده است، مجموعه ای از لحظه هایی در زندگی است که انسان در آن لحظات به واقع زندگی نمی کرده است و خود نبوده است و به قول هایدگر همه به قیمت قربانی شدن زندگی و لحظات آزاد و واقعیت وجود اصلی و حقیقی آدمی است یعنی نتیجه غفلت از خویشتن است...