کتاب حاضر، به این موضوع که اسلام جوامع را ازنظر جمعیتی تحت نظر قرار می دهد یا نه می پردازد. نویسندگان این کتاب تلاش کرده اند تا برخلاف جریان های سیاسی ضد اسلامی، نشان دهند که اسلام در تحولات سیاسی جوامع اسلامی که بعضاً به افراط گرایی روی آورده اند، بی تقصیر است. نگارش این کتاب برای اثبات این مسئله بوده است که در مجموعه «کثرت گرای» غرب به هرحال اندیشمندانی وجود دارند که صادقانه و در یک فضای آرام اندیشه ای، برای صلح مبارزه کرده و به عنوان سدی علمی در مقابل اندیشه های وسوسه انگیزان بحران های تمدنی نقش ایفا می کنند. نویسندگان این کتاب تلاش صادقانه ای کرده اند تا در پاسخ به تئوری «برخورد تمدن ها» به دلایل ارزشی جبهه بگیرند و برعکس ثابت کنند که تمدن ها به سمت همگرایی پیش می روند.