برای کسانی‌که هم علاقه به موشکافی داستان و درک بهتر از داستان‌های قرآنی دارند و هم می‌خواهند نثر‌های زیبای فارسی متقدم را بخوانند، کتاب خوبی است.
تفسیر سور‌آبادی یکی از قدیمی‌ترین تفاسیر به زبان فارسی است که در عهد غزنویان نوشته شده است. دوره غزنویان را می‌توان آغاز عصر شکوفایی نثر فارسی و استقلال نسبی آن از چارچوب‌های نثر و کتابت عربی دانست. از این منظر کتابت این تفسیر و نقطه‌نگاه مفسر یعنی عتیق نیشابوری تکیه بر تحلیل‌‌ها و بحث‌های ادبی در کنار سویه‌های کلامی و عرفانی است. این تفسیر سنی بر اساس کلام اشاعره و البته تا حدی هم تحت تاثیر ذوقیات صوفیانه و عرفانی نوشته شده است. هر چند به لحاظ معناشناسی و فن تفسیر تحت تاثیر تفسیر طبری است اما به دلایل مختلف از جمله نگارش فارسی و هم‌چنین پرداخت کمرنگ به مباحث کلامی و علمی الهام چندانی در تفاسیر بعدی خود نداشته که علت اصلی آن شاید زبان فارسی آن و هم‌‌چنین غنای پایین مباحث کلامی در آن است.
امتیاز دیگر این تفسیر بهره‌مندی مطلوب از حدیث و روایت‌ حتی خارج از منابع اسلامی و مبتنی بر روایات موجود در عهدین می‌باشد.
برای کسانی‌که هم علاقه به موشکافی داستان و درک بهتر از داستان‌های قرآنی دارند و هم می‌خواهند نثر‌های زیبای فارسی متقدم را بخوانند، کتاب خوبی است.