محور اصلی مباحث کتاب، بررسی و تبیین آرای ابن عربی درباره کثرت ادیان است. نویسنده "ابتدا در بخش نخست کتاب به بازخوانی مختصر نظام عرفانی ابن عربی عناصر اصلی آن پرداخته و جایگاه انسان را در این نظام مورد توجه قرار داده است. در این بخش مطالب گوناگونی از وحدت وجود اسماء الهی و تنزیه و تشبیه تا انسان کامل، عالم اکبر و عالم صغیر و فنا و بقاء به بحث درآمده است. در بخش دوم بر مساله خیال در نظام عرفانی ابن عربی تاکید و تلاش شده است تا جایگاه خیال و اهمیت آن در اندیشه ابن عربی به خوبی روشن شود و نقش یکتا و یگانه آن که از ممیزات اندیشه عرفانی اوست به خوبی آشکار گردد. در این خصوص به ویژه بر نقش خیال در ارتباط عوالم کلی وجود با یک دیگر، ظهور و تجلی، دریافت حقیقت و وحی و الهام، تاکید شده است. بخش سوم به مساله کثرت دینی اختصاص دارد و با توجه به تمهیدی که در بخش های اول و دوم برای آن صورت گرفته است، در آن از ریشه های الهی دین، ضرورت ملاحظه مشاهده حق در ملابس کثرت اعتقادها و عقیده ها، و ارتباط اسماء با مساله کثرت ادیان سخن به میان آمده است.