گئو ویدن گرن شرق شناس و دین پژوه برجسته ی سوئدی به سال 1907 در استکهلم زاده شد و پس از تحصیل الاهیات، تاریخ ادیان، زبان و ادبیات لاتین و زبان ها و ادیان ایرانی و سامی، و پس از اخذ دکترا، فعالیت علمی اش را در 1936 در دانشگاه اوپسالا آغاز کرد. او پس از سال ها پژوهش در حوزه ی پدیدار شناسی  ادیان ایرانی  و سامی با چیرگی و تسلط بر مفاهیم، مقولات و پدیدار های دینی از رهگذر زبان ها و متون کهن اوستایی، فارسی میانه، سنسکریت، سریانی، عبری و عربی...  می کوشد پدیده ای خاص را در ساختار خاص آن و در پیوند با گستره ای از پدیدارهای دیگر و با توجه به تحول و تطور تاریخی و ارتباطات فرهنگی تحلیل و تفسیر کند. از همین روست که در مقاله ها و کتاب های ویدن گرن انبوهی از داده های تاریخی، تصویری و زبانی برای اجرای موازین علمی تحلیل و تاویل انتقادی دیده میشود. کتاب رویارویی فرهنگی ایرانیان و سامیان در روزگار پارتیان یکی از این نمونه هاست که در آن ویدن گرن می کوشد با همین شیوه و روش پس از معرفی روابط جغرافیایی، تاریخی، سیاسی از سویی، و نیز شواهد زبانی، متنی و تصویری از سوی دیگر، تاثیر و تاثر فرهنگ و باورهای ایرانی زمان پارت ها را بر روی فرهنگ و ادیان سامی و از آن جا بر مسیحیت نشان دهد.