بله...کمال که حکایت هایش را می خوانید، یک آدم معمولی است. قهرمان نیست. هیج کار باورنکردنی ای نکرده.او کودکی اش را مثل بیشتر شما گذرانده؛ به مدرسه رفته، سرما خورده، خجالت کشیده، کفش و لباس خریده ، دل درد گرفته، با بچه ها بازی کرده، توی کوچه  و خیابان گم شده، موهای سرش بلند شده، پیراهننش کوتاه شد و...حالا کارها و زندگی کودکی او،پیش روی شماست.حرف هایی را که از زبان کمال میشنوید، یک کتابچه ی تاریخ است؛ تاریخچه ی زندگی چندین سال گذشته ی بچه ها و مردمان کشورمان.