همه برگشتندو نگاهی سرزنش آمیز به پدینگتون انداختند. 
او گفت: «اوه، خدای من. دوباره توی دردسر افتادم.» 
معلوم نیست چرا دردسرر همیشه سراغ پدینگتون می رفت.
کدام خرس می تواند توی سالن سینما روی صندلی اش بایستد و آدم بده ی فیلم را هو کند و صدای اعتراض کل سینما را درآورد؟ یا روی سر کسانی که درست زیر لژ نشسته اند بستنی بریزد؟ یا کاری کند که مغازه ی لباس شویی را آب بردارد؟ یا میز شپزخانه ی همسایه را از وسط نصف کند؟ فقط و فقط پدینگتون! با این که کله ی پدینگتون پر از فکرهای ناب است. همیشه یک جای کار خراب می شود!