"گفتگوهای تنهایی" کتابی است که دست نوشته های منتشر نشده ی استاد و معلم بزرگ ایرانی، دکتر "علی شریعتی" را در برداشته و آن طور که از برخی تاریخ های موجود در متن این نوشته ها برمی آید، به نظر می رسد که بین سال های 1346 تا 1348 به رشته ی تحریر درآمده اند. در این اثر یک بیوگرافی و شرح کلی از زندگی خانوادگی دکتر "علی شریعتی" و دستاوردهای علمی، سیاسی و اجتماعی او آورده شده و بعد از آن، بدنه ی اصلی کتاب "گفتگوهای تنهایی" قرار گرفته است. دکتر "علی شریعتی" در این اثر تاملاتی پیرامون مساله ی تنهایی داشته و شکواییه هایی که از درونی ترین افکار او نشات گرفته را روی کاغذ آورده است. او همچنین مطالبی را خطاب به مخاطب هایی که برخی آشنا و برخی ناآشنا هستند به نگارش درآورده و علاوه بر ذکر نوشته های محاوره، به نقد و بررسی شخصیت، اندیشه، آثار و احوالات افراد مشهوری پرداخته است. تجزیه و تحلیل برخی از مهم ترین مسائل اجتماعی، فکری، سیاسی، فرهنگی و انسانی، بخش دیگری از کتاب "گفتگوهای تنهایی" است و در این بخش مواردی همچون آسیمیلاسیون، انتظار، ایمان، معبد و... زیر ذره بین قرار گرفته اند. در "گفتگوهای تنهایی" همچنین دست نوشته هایی از دکتر "علی شریعتی" که یا خود وی ناتمام گذشته یا صفحاتی از آن مفقود شده و ناقص مانده نیز آورده شده است و یکی از جالب ترین بخش های کتاب، پرسش هایی است که به وسیله ی خود معلم مطرح شده و گاهی برای آن ها پاسخی در نظر گرفته شده و گاه بی پاسخ مانده اند.