جان مایه­ی پارادایم «دوستی به مثابه جهان بینی» در این
دو معنا نهفته است: اول اینکه هدف ادیان اخلاق و
هدف اخلاق ترویج و اعتلای دوستی است. دوم اینکه
اخلاق غیردوستی محور و دین غیراخلاقی بهترین
نقشه­های راه دوزخ را به دست می­دهند، زیرا دوزخ
یعنی امتناع تولی و محبت. این همان نقشه­ی راهی است
که اکنون در دست خشونت پیشگانی امثال داعش و
طالبان و بوکوحرام و افراطیون یهودی و مسیحی و
لائیک، بشر را به سوی دوزخ رهنمون است.