کتاب در زمینه نتایج یک تحقیق بلند مدت ۸۴ ساله است که معروف به پژوهش بلند مدت هاروارد درباره رشد بزرگسالان هست.
هدف از این تحقیق کشف مهمترین عامل در سلامت روان انسان و طول عمر او و  شادکامی و رضایت اوست. 
بعد از حدود ۸۰ سال پژوهشگران این تحقیق به این نتیجه رسیدند که مهمترین عامل نه دستاوردهای شغلی است نه ورزش و نه حتی رژیم غذایی سالم. البته منکر تاثیر این عوامل نیستند اما می‌گویند مهمترین عامل که در طول این سالها به شدت چشمگیر بوده  داشتن ارتباط خوب و مثبت است.
برایم جالب است که هزار و چهارصد سال پیش دین ما توصیه به صله رحم داشته و آن را از عوامل ایجاد طول عمر دانسته و  علم تازه به این نتایج دست پیدا کرده.
راستش در صفحه صفحه این کتاب به خودم، به دینم و به پیشوایان دینی ام افتخار کردم . کاش  آگاهی مان را نسبت به آموزه‌های دینی بالاتر ببریم.

پ.ن: نکته مورد تامل در این کتاب به رسمیت شناختن تمام گرایشات جنسی بود و راستش بعضی بخش ها این موضوع کمی توی ذوق می‌زد. گویا به مولفین سفارش شده بود که حتما  بر  احترام به تمام گرایشات جنسی تاکید داشته باشند و آن را امری عادی جلوه دهند.