نعلبندیان نام نمایشنامۀ ناگهان " هذا حبیب الله و..." را از باب سیزدهم تذکره الاولیای عطار که در ذکر ذوالنون مصری ست، انتخاب می‌کند، ذوالنون مصری یکی از خواص طریقت است و عطار او را به واسطۀ کرامت‌های فراانسانی اش، مردی جدا از زمان و مکان می‌داند، ذوالنون به واسطۀ افکار و نوع طریقت و سلوک خود، به علت جهل مردم زمانه‌اش درک نمی‌شود و زمانی که از دنیا می‌رود، مردمی نادم و پشیمان بر گورش ابراز شرمساری می‌کنند، نعلبندیان شروع نمایشنامۀ خود را با نامی آغاز می‌کند تا مخاطب را مهیای ورود به جهانی کند که در آن "تنهایی" کنش دراماتیک قهرمان را رقم می زند.