تعمیر زنده‌ها رمانیه که در ۲۳ ساعت و ۵۹ دقیقه اتفاق میوفته و موضوعش پیرامون "اهدا عضو" هست.
کتاب به بررسی نقش افرادی که در این فرایند اهدا عضو به نحوی شرکت دارند می‌پردازه، از فرد متوفی و خانواده‌ش تا فرد دریافت کننده و کادر بیمارستان.

چیزی که توی کتاب دوست داشتم:
این‌که کسی قهرمان نبود، خانواده متوفی گیج شدند، منصرف شدند، عصبانی شدند و به‌طور کلی توصیفی که ازشون می‌شد خیلی واقعی بود و حالت قهرمانی که باشه اصلا بچه‌مو ببرید هر چی‌شو خواستید بردارید، نداشت!

چیزی که توی کتاب دوست نداشتم:
توضیحاتی در مورد شخصیت‌ها بود که بیش از اندازه به نظر میومد.
مثلا چرا باید من بدونم فرد ایکس رفته پرنده بخره یا در مورد پرنده فروش بهم بگه؟
من معتقدم می‌تونست درمورد فرایند، احساسات فرد دریافت کننده و... بیشتر صحبت کنه و پروبال بهش بده تا یک‌سری اطلاعات جانبی در مورد پزشک و پرستار که هیچ تاثیری در روند داستان نداشت.
و این هیچ تاثیری رو جدی میگم به‌طوری که من از بعضی فصل‌ها کلا یک صفحه میخوندم ببینم این فرد نقشش چیه و بعد دیگه میرفتم فصل بعد چون اطلاعاتی که از اون فرد داده بود اهمیتی برام نداشت و میخواستم ببینم آخر داستان اهدا چی میشه!

× نمی‌دونم چرا دو دادم به کتاب، در کل شاید نباید ریتش می‌کردم. به موضوع خوبی پرداخته بود که من مشابه‌ش رو نخونده بودم، تونسته بود احساسات والدین پسری که فوت کرده رو خیلی خوب نشون بده اما شیوه پرداختش به داستان مورد پسندم نبود.

▪︎ این کتاب توسط بیل گیتس تحسین شده گویا، 
در این صورت نتیجه اخلاقی‌ای که میشه گرفت اینه‌که من و آقای بیل سلیقه مطالعاتی مشترکی نداریم.

پ.ن: روزی که خبر چاپش رو شنیدم فکر می‌کردم رمان روانشناسی باشه :))

اینم آخرین ریویوی ۲۰۲۰
        

          این کتاب‌ اتفاقات یه ۲۴ ساعت رو نشون میده.
معمولا کتابایی که نویسنده انگلیسی دارن توصیفات زیادی رو داخل رمان هاشون به کار نمیبرن ولی این کتاب‌ و توصیفاتش حتی از نشوته های پر از ارایه‌ی ایرانی ها هک بهتر بود.
اون ۲۳ ساعت رو واقعا زندگی کردن و تمام حس هارو درک کردم.
ولی دلم میخواست ماجرای بعضی کارکتر ها به پایان برسه...
فکر نمی‌کنم بخوام دوباره بخونمش ولی حتما باید میخوندمش!
تکرار نشدنی
یدونه فقط واسه نمونه
متفاوت از هرچیزی که تاحالا خونده بودم!
عالی بود
همه چیزش فوق‌العاده‌ بود!