هیچ وقت آسمان زیادی سهمت نیست. می توانی به خواب بروی و مست از پاره ی آسمان بیدار شوی. و آسمان لحظات دلتنگی مونست باشد. اینجا غم و دلتنگی فراوان است و آسمان اندک. پروانه ها انگشت شمارند و گلها هم؛ راستش هرچه زیباست در این گوشه انگار کم پیدا می شود. با تمام این اوصاف، ما هر آنچه سهممان می شود را برمی داریم و نهایت استفاده را از آن می بریم.