«مسئله ی اصلیْ پیداکردن حقیقتی است که برای من حقیقت باشد، پیداکردن فکری که دلم بخواهد محض خاطر آن زندگی کنم و بمیرم.» ـ سورن کیرکگور سورن کیکرگور از بنیان گذاران تفکر عصر جدید است، مردی که باریک بینی های بی همتایش درباره ی زندگی در اروپای مدرنْ انگار همین دیروز به رشته ی تحریر درآمده اند، کسی که نوشته هایش در طول یک سده نویدبخش و زمینه ساز پیشرفت های بنیادی در روان کاوی، فلسفه، الاهیات و نقد فرهنگ توده ای بوده است. جان دی. کاپوتو شرحی جامع از افکار کیرکگور به دست می دهد و او را متفکری معرفی می کند که اندیشه هایش فوق العاده با زمانه ی مابعدِمدرنِ ما مرتبط اند، او انقلابی به راه انداخت که نام هایی چون مارتین هایدگر و ژاک دریدا وارثانش به شمار می آیند. تلقی او از حقیقت به منزله ی «کرداری» که خویشتنِ فاعلِ خود را زیروزبر می کند و تفسیر گیرای او از «فرد بیگانه» چنان است که گویی هنگام نوشته شدنْ حال و روز ما را وصف می کرده است. گزیده های آمده در کتاب شامل قرائت کیرکگور از داستان ابراهیم و اسحاق، این نظریه ی انقلابی که حقیقت هر آینه فاعلیت (درون ذاتی) است و نیز تحلیل سنت شکن او از زندگی بورژوایی مدرن می شود.