در تاریخ تعلیم و تربیت ما انشانویسی سابقه ای دیرینه دارد. البته نه در مکتب خانه ها و مدارس، بلکه در دربارها و دیوان ها. در ادبیات قدیم، کلمه منشی به معنای انشانویس، فراوان به کار رفته است. چه منشیان، در گذشته نقش عمده ای در مکتوب کردن آثار، به ویژه رسائل دیوانی داشته اند. با این حال، انشا به عنوان یک درس، فعالیت تازه ای است که در نظام آموزش و پرورش مدرسه ای جدید باب شد و با انشانویسی های منشیان تفاوت بسیار دارد. در مکتب خانه های قدیم، برعکس مدارس امروزی، درس انشا وجود نداشت. در کتاب حاضر مراحل انشانویسی و نویسندگی تشریح و تبیین شده است.