هسه کلاین و واگنر را داستانِ خرده بورژوایی نامیده بود که «به جهان ماجراجویی کشیده می شود، جهان بدی و خطر، عرصه ای ناامن و ناآشنا، و در این عرصه از دست می رود». . سیدارتا حاصل کندوکاو طولانی مدت هسه در فلسفه و مذهب هندوست. او که پدر و مادرش مبلغان مسیحی در هند بودند داستان زندگی بودا را با وقایعی تخیلی ترکیب کرده تا به قول خودش آموزه ی وحدت خدایی را برای اروپاییان بازآفرینی کند. .هرمان هسه در دوم ژوییه ی 1877 در کالو، واقع در ایالت وورتمبرگ آلمان، زاده شد. خانواده اش همه از مبلّغان پروتستان بودند. او چند سالی در گوپینگن به مدرسه ی مذهبی رفت و در سال 1891 به حوزه ی علمیه ی دیر ماولبرون پیوست تا خود را برای زندگی و کار روحانی آماده کند و سنت خانوادگی را ادامه دهد. ولی در سال 1892، در اثر طغیان تب خودشناسی، نظرش به جهان هستی تحول یافت و آن مدرسه را ترک کرد. اما کوشش هایش برای آموختن حرفه های مختلف به جایی نرسید و سرانجام فعالیتش در مقام کارمند کتاب فروشی پایاتر شد و در این شغل بود که مقدمات اصلی حرفه ی نویسندگی را تحصیل کرد. در 1912 به سوییس رفت و در 1919 در مونتانیولا،کنار دریاچه ی لوگان، اقامت گزید و در 1923 تابعیت کشور سوییس را پذیرفت. هسه یکی از درخشان ترین نویسندگان آلمانی نویس است و در شعر و داستان سرایی آثار بزرگی پدید آورده است. شاهکارهای بزرگ او در اقلیم داستان سرایی عبارتند از دمیان (1919)، گرگ بیابان (1927)، نارتسیس و گلدموند (1930)، سیدارتا (1931) و بازی گویچه های بلورین (1942). هسه در دوران حکومت نازی ها طرف قهر نظام قهار هیتلری بود. در سال 1946جایزه ی نوبل ادبیات به او داده شد. در همان سال بود که جایزه ی گوته ی شهر فرانکفورت نصیب او گردید و در سال 1955 جامعه ی ناشران آلمان جایزه ی صلح خود را به او داد. هسه در سال 1962 در سوییس درگذشت.