"ولی شاید معنای بزرگ شدن همین باشه؛ مگه نه، کلارک؟ کم‌کم متوجه می‌شی که دنیا چقدر غیرمنصفانه‌ست. چقدر آدم‌های کمی اهمیت می‌دن. مشکل عدالت نیست، درسته؟ موضوع قدرته و مردم من... هیچ قدرتی ندارن. هنوز ندارن."
عرضم به حضورتون که خیلی دلم می‌خواست ریویو رو با یک بیت شعر از دست تقدیر و کاراش شروع کنم، ولی چیزی یادم نمیومد :))
واقعا هیچ وقت فکر نمی‌کردم از مجموعه قهرمانان دی‌سی کتاب بخونم، اونم سوپرمن‌شون!
(اوج فعالیت سوپرهیرویی من تماشای انیمیشن شگفت‌انگیزان ۱ و ۲ بوده :)) )

به نظرم سوپرمن، صرفا یک کتاب کیوت و مخصوص نوجوانان نیست، کلی حرف برای گفتن داره و حتی معتقدم یه جورایی در قالب قصه داره فرهنگ‌سازی می‌کنه!
دوتا موضوع فرعی اما مهم داستان:
۱.مبارزه با تبعیض و نژاد پرستی 
۲. اشاره به فناوری‌های زیستی و اخلاق زیستی، گیاهان تراریخته و مهندسی ژنتیک؛ به عنوان دانشجوی بیوتکنولوژی باید بهتون بگم، کتاب صرفا "علمی_تخیلی" نیست کتاب بلکه کاملا علمیه و کارایی که تو دنیا داره روش تحقیق و حتی بخش گیاهان تراریخته‌اش داره اجرا میشه. (البته اون بخش اخر کتاب قطعا علمی_تخیلیه ولی بعید نیست عملی شدنش)
و خب اینجا به هوش و ذکاوت تقدیر پی‌ می‌بریم که از بین این همه کتابِ جدید نشر باژ عدل همین کتاب که مرتبط با رشته تحصیلی‌ منه، بهم افتاد :))

برایان به آسمان شب خیره شد و گفت:" می‌دونی چرا از پرواز خوشم میاد، کلارک؟"
کلارک از حرف بی‌ربط او غافلگیر شد و پرسید:"چرا؟"
-دنیا از فاصله ده‌هزارپایی با عقل جور درمیاد.
من هیچ وقت کتاب‌های ابرقهرمانا رو نمی‌توندم چون فکر می‌کردم مسخره‌س یه نفر همیشه خوب و عالی باشه اما چیزی تو سوپرمن برام جالب بود، این بود که به من خواننده نشون می‌داد حتی سوپرمن هم ضعف‌هایی داره و نیازمنده حمایت دوستان و خانوادشه.
و یکی از اون نکات خوب دیگه کتاب اینکه اهمیت و نقش خانواده پر‌رنگه. 
در آخر باید بگم که از خوندن این کتاب بسیار لذت بردم، هم تجربه جالبی بود و هم این‌که حس ذوق‌زدگی نوجوان درونم رو زنده کرد. یه جاهایی یاد در جست‌وجوی دلتورا میوفتادم (اونجا که خانواده لیف یه سری واقعیت‌ها رو بهش میگن، مامانش بهش شنل میده و اینا) 
"او بود که به نوعی قوانین را در هم می‌شکست.
اما می‌توانست به موقع آن‌ها را در هم بشکند؟"
سوپرمن/ظلمت‌شکن