موضوع این کتاب، برای افرادی که علاقه به تاریخ و اعتبارسنجی گزارش‌های تاریخی دارند، بسیار مفید است. همان‌گونه که در عنوان ذکر شده، کتاب شامل دو بخش است:
۱. آشنایی با منابع تاریخ اسلام و تشیّع: در این بخش، نویسنده به بیان منابع و نویسندگان معروف در تاریخ اسلام پرداخته و مقداری نیز دربارۀ اعتبار آن منابع سخن رانده.
۲. روش نقد اخبار: نویسنده در این بخش، بعد از بیان لزوم اعتبارسنجی گزارش‌های تاریخی و اعتدال در این کار و تفاوت اعتبارسنجی در تاریخ با اعتبارسنجی در علوم دیگر (نظیر علوم حدیث و فقه)، به بیان ملاک‌های نقد اخبار پرداخته.
برای افراد علاقه‌مند به تاریخ، مطالعۀ این کتاب، بسیار مفید است إن‌شاءاللّٰه.
در پایان، دو نکته ذکر می‌شود:
۱. شایسته بود در این کتاب، همۀ متون عربی حرکت‌گذاری شوند، یا حداقل این کار در متون احادیث انجام می‌شد.
۲. در بحث ملاک‌های نقد اخبار، نویسنده ذیلِ‌هر ملاک، به بیان مثال‌هایی می‌پردازد که امکان مناقشه در بعضی از آن‌ها ممکن است به ذهنِ مطالعه‌کننده برسد. از این جهت، این بخش مغتنم است و می‌تواند مایۀ پژوهش شود.