«خارک، جزیره ای است وسط دریا که شرایطش برای پهلو گرفتن کشتی ها  مناسب است. هر روز کشتی های خارجی کنارش پهلو می گیرند تا نفت بار بزنند، و در ازایش پول بدهند تا هزینة جنگ دربیاید. عراق هم این را خوب می داند. خارک یعنی آتش؛ آتشی که آن قدر به تو نزدیک است که به آن خو می کنی. تجربة آتش همیشه دردناک است، اما تجربة خارک...!». کتابچة حاضر، از مجموعة «روزگاران»، بازنویسی شده از سال های جنگ است. خاطرات این کتابچه به جزیرة خارک اختصاص دارد.