نگاره «شب در شهر» اثر میرسیدعلی، منبع الهام داستان‌های این کتاب است و هر داستان از زبان یکی از شخصیت‌های متعدد این نگاره نوشته شده است. تنوع راوی‌ها خیره کننده است، از شاه و ساقی و رقاص و شاگرد قصاب تا سگ و درخت و عود و باد! 
اولین بار راوی غیرجاندار را در این کتاب خواندم و در کمال تعجب ارتباط هم برقرار کردم. 
داستان‌ها بعضی خوب اند و در ذهن می‌مانند، بعضی متوسط ولی درست و به قاعده اند و حیف که بعضی عجولانه در دو سه صفحه تمام شده و فراتر از معرفی شخصیت نرفته اند.
«شب در شهر» با انتخاب یک ایده جذاب، هم اثری ارزشمند را بازمعرفی کرد و هم با پرواز خیال، به هر یک از اجزای دوبعدی نقاشی، از جاندار و غیرجاندار، قصه و شخصیت بخشید. 
بیش باد این نوع نگارش و این دست کتاب‌ها...