این‌طور که متوجه شدم، محرم و صفر یک‌سالی، جلساتی با محوریت حدیثی از امام صادق (ع) در مورد "حدّاث الحسین (ع)" که هم‌نشینان اخروی حضرتند، برگزار شده، و ابراز علاقه‌ی مخاطبین، باعث شده که مطالب به‌صورت کتاب پیاده‌سازی شود.

نمی‌دانم از سال ۹۳ که چاپ اول این‌کتاب‌ بوده، دیگر تجدید چاپ شده یا نه. حتی نمی‌دانم کتاب چگونه به کتاب‌خانه‌ی منزل‌ ما رسیده؛ فقط یادم می‌آید چند سال‌ قبل یک‌بار قصد خواندش را کردم ولی میانه‌ی کار کتاب گم شد! حالا هم‌چنان نمی‌دانم کی پیدا شد و دوباره آمد سر جایش. اما خلاصه که به‌نظر الان زمان خواندنش بود.

کتاب را می‌توانم به نقشه‌ی راه جامعی تشبیه کنم که آنچه را باید در نظر بگیریم مرور می‌کند و باب تذکر خوبی است، 
از کیستی حدّاث الحسین (ع) شروع می‌کند و دل مخاطب آب می‌شود برای آن لحظه‌ای که بهشتیان، از حسین (ع) دل نمی‌کنند و به بهشت نمی‌روند؛ 
بعد از مصیبت حضرت و اشک بر ایشان می‌گوید، و سپس با رسیدن به عنصر "بصیرت" این سرخ را برای خط سبز ظهور امتداد می‌دهد، 
بعد این مسئله را با تفاوت مصیبت عظیم و مصیبت اعظم سیدالشهدا علیه‌السلام (زیارت عاشورا) و راه برون رفت از این مصائب، بیشتر توضیح می‌دهد و امر را به ما و فرج و انقلاب اسلامی گره می‌زند. 
در این میان از دشمنان اصلی جریان حق می‌گوید: یهود، نفاق و هوای نفس؛ و در این سه‌مورد توضیحاتی ارائه می‌دهد. بعد از گذر از بحث جهاد اکبر و بحث اهمیت نماز، باز به گریه بر سیدالشهدا علیه‌السلام بازگشته، در انتها با گفتن فضائل زیارت ایشان، دل خواننده را هوایی‌ترِ زیارت ارباب می‌کند و پایان همه‌ی این‌ها می‌رسد به "وَ بِالْحُسَينِ تَسعَدونَ"

کتاب تذکر خوبی بود، روان بود، و گرهی که از خط سرخ عاشورا به خط سبز ظهور می‌زد، بیدار کننده و هشداردهنده بود.