آدمی در فرآیند تحول مدنیت همواره آرمانها و آماجهایی در پیش روی داشته است. این آرمانها و آماجها گاهی محک عقل خورده و تجربه عمل را تاب آورده، گاهی نیز سوار بر بال خیال مرزهای واقعیت را درنوردیده است. اندیشیدن به این گونه آرمانها و آماج ها که محصول تخیل و یا تعقل انتزاعی است و از دوران اساطیری تا روزگار چیرگی دانشهای تجربی را در برمی گیرد، اندیشه آرمانشهری نام دارد، و محدود به قوم یا ملتی ویژه نیست. آدمی در همه جا و در همه روزگاران آرزوی جامعه کامل و رستگار را در سر پرورده است. در ایران نیز اندیشه آرمانشهری از کهن ترین و ناشناخته ترین روزگاران تاکنون ادامه داشته و در آینده نیز ادامه خواهد داشت. این کتاب گزارشی است از سیر این گونه اندیشه در تاریخ ایران زمین.