آنتیگون یا آنتیگونه از چهره‌های اسطوره‌ای یونان باستان، نماد عصیان یک زن در نظامی اجتماعی مبتنی بر مردسالاری است. او با اینکه در کاخ و در نازونعمت بزرگ شده و پیوسته زندگی خوش‌وخرمی داشته، دختری جسور و بی‌پروا است که نمی‌تواند در برابر بی‌عدالتی‌های زمانه نسبت به خود و افراد خانواده‌اش بی‌تفاوت بماند و به‌خاطر سرکشی و مبارزه در جهت نیل به هدفی متعالی که همانا تحمل‌نکردن بی‌حرمتی به شخصیت انسان‌ها ازطرف نابکاران است، زندگی‌اش را به خطر می‌اندازد.

این دختر جوان که از جهاتی با بسیاری از همنوعان خود ازجمله خواهرش متفاوت است، به هدف پیش رویش می‌بالد و علی‌رغم جایگاه اجتماعی پایین‌تری که در مقایسه با برادرانش دارد، آمادۀ رویارویی با هر مخاطره‌ای می‌شود، ولو به بهای جان خود، تا نگذارد افراد خودرأی حرمت و حیثیت و ارزش‌های انسانی‌ را پایمال کنند. سرگذشت حماسی و نیز عاشقانۀ آنتیگون از دیرباز در ادبیات اروپا مورد توجه شاعران و نویسندگان بوده و به‌ویژه دست‌مایۀ آفرینش آثار گوناگون نمایشی قرار داشته است.