«سیسرو» یکی از فیلسوفان رواقی است. محور تفکر رواقیون طبیعت است . طبیعت از نظر آنها صرفاً شامل موجودات این جهانی نیست، بلکه کل موجودات اعم از انسان و خداوند را در بر می گیرد. این کتاب در باب دوستی نوشته شده است. بطور حتم درباره دوستی پرسش های فراوان و متفاوتی می توان مطرح کرد: رابطه دوستی با فضیلت، پرسش های مربوط به چگونگی پایداری دوستی ، ویژگی های دوستی حقیقی و . . . . «سیسرو» تأثیر بسیاری از افلاطون و ارسطو پذیرفته است، و در این کتاب به نقل قول های مستقیم و غیر مستقیم آرای این دو فیلسوف می پردازد. شاید ما دوستان بسیاری داشته ایم، اما آیا می توانیم بگوییم دوستی حقیقی چیست و دوست راستین چه کسی می تواند باشد؟ آیا دوستی نیاز روحانی ما به نفسی دیگر است؟ آیا ما بدون دوست می توانیم زندگی کنیم؟ این پرسش ها و هزاران پرسش دیگر در واقع برخاسته از روابط اجتماعی انسان هاست. آیا خود این روابط اجتماعی می توانند روابطی عقلانی باشند؟ مبحث دوستی، همانند دیگر مباحث فکری، خط سیری در تاریخ اندیشة انسانی دارد که با افلاطون آغاز می شود و با ارسطو قوام می یابد. با ظهور مسیحیت مبحث دوستی وارد سپهری دگرگون می گردد و به نوعی یک امر روحانی و آسمانی تلقی شود. مترجم این کتاب بهنام اکبری پیش از این کتاب «آکویناس» را منتشر کرده و در حال ترجمة کتاب های «تاریخ فلسفه راتلج» و «در باب وحدت عقل» است.