این کتاب رساله دکتری مرحوم فیرحی است که مسأله اصلی آن نسبت قدرت و دانش سیاسی دردوره میانه قرن سوم تا هشتم هجری هست.
مسأله تقدم علم بر عمل یا عینیت و عمل بر علم با روش شناسی فوکو مورد بررسی قرار می‌گیرد.
در این کتاب شاهد یک تطبیق عینی و ملموس در رابطه با نسبت دانش و قدرت که یکی از مسأله های اصلی تبار شناسی است  در رابطه با اندیشه سیاسی در اسلام مطرح می شود.
ویژگی بارز مرحوم فیرحی استفاده روشمند و زبان شیوا در بیان مسأله هاست.
کتاب بسیار خواندنی، واجد یک مسأله بنیادی در اندیشه سیاسی و چگونگی ایجاد نظام دانایی توجیه گر گفتمان غالب در قدرت است.