زبان را در یک بافت فرهنگی ـ اجتماعی خاص چگونه باید مطالعه کرد؟ رابطه? زبان با دیگر نظام های نمادین فرهنگی چیست؟ آیا باورها، مفروضات و الگوهای بنیادین فرهنگی جامعه بر کاربرد زبان از سوی آحاد آن جامعه تأثیر می گذارد؟ گویندگان زبان با توجه به چه ملاحظاتی و چگونه رفتار خود را صورت بندی می کنند و شنوندگان چگونه و با توجه به چه عواملی گفتار گویندگان را تعبیر می کنند و به معانی و منظور آن ها پی می برند؟ آیا این حقیقت دارد که گویندگان زبان می توانند با کاربرد بان واقعیت را دگرگون کنند و آن گونه که خود می خواهند جلوه دهند، یعنی با زبان جادوگری کنند؟ کتاب حاضر که حاصل تحقیقی میدانی است به این سؤال ها و بسیاری پرسش های دیگر که ممکن است در ذهن شما شکل بگیرد پاسخ می دهد و علاوه بر آن نشان می دهد که ایرانیان به طور خاص از چه تمهیدات و راهبردهای زبان برای تمشیت مراودات و تعاملات روزمره استفاده می کنند و زبان فارسی چه ابزارها و امکاناتی دارد که تحقق کنش های ارتباطی مورد نظر گویندگان را تسهیل می کند. رضا مقدم کیا، استادیار دانشگاه تهران