برای بهتر کردن کار یک پزشک، علاوه بر آموزش کلاسیک ، کتاب، مجلات، همکاران و اشتراک تجربه ها، مرابطه با دانشجویان و رزیدنتها و سوالات چالشی انها، بیماران و بستگان و دوستانشان هم مفید هستند. آن‌ها علاقه دارند که بدانند در مغزم چه می گذرد و چگونه فکر می کنم؟
با باز کردن تفکر ، برای آنها بهتر می توانم به مطالعه ی بیمار بپردازم.  
طبابت فی نفسه دانشی نامطمئن است و هر پزشکی، احتمال خطا دارد ولی تعداد این اشتباهات و بزرگی آن را می توان با دانستن اینکه پزشک چگونه فکر می کند و چگونه می تواند بهتر بیندیشد ، کاهش داد. 
حالات عاطفی و احساسات پزشک در قضاوت و تصمیم گیری اش موثر است.
درک بالینی ، احساس غامضی است که طی سالها تجربه و بالاتر از همه بخاطرآوردن این موضوع که کجاها اشتباه کرده ای ، بدست می آید. 
استفاده ی صحیح از از روش‌های میان بر(shortcut) ، می تواند تفکر پزشکی عاقلانه ای را ارائه نموده و زندگی بیماران را نجات بخشد اما سبب اشتباهات بزرگ هم می تواند بشود. این راه‌ها معمولا در رشته های جراحی و طب اورژانس که زمان کمی برای تصمیم گیری داریم،  کاربرد بیشتری دارد. 
منحنی yerkes_dasson :  منحنی زنگوله ای شکل که محور عمودی کارایی و محور افقی میزان تحریک پذیری فرد را نشان می دهد 
و بهترین نتیجه زمانی است که در نوک زنگوله قرار داشته باشیم.  
وقتی یک مورد جدید پیش می آید، قبل از شنیدن تشخیص دیگران، مدارک و شواهد را نگاه کنید و تشخیص خودتان را بگذارید. این کار مانع سوگواری یا قضاوت پیش رس می‌شود. 
این یک حقیقت در طبابت است که در فقدان اطمینان باید تصمیم گرفته شود. 
کتاب خوبی بود اما ترجمه ی آن را زیاد دوست نداشتم .