خط به خط این کتاب ، درس و ایده است. 
خیلی دلم میخواست با نویسنده اش صحبت کنم.‌
نویسنده، شرح اقدامات و ابتکارات خودش را در جمع آوری تیم مدیریتی، بازسازی. تعمیر، ساخت صفر تا صدی تجهیزات بیمارستانی، احداث بیمارستان‌های جدید، تامین مواد و داروهای مورد نیاز بیمارستانها در کل کشور ، آن هم در طی سالهای ۵۷ تا ۷۴ که زمان انقلاب، جنگ، تحریم بوده ، می گوید.
 یک جا از ابتکاراتش میگوید، 
شیشه ی دستگاه ساکشن، در زمان جنگ نداشتیم. تحریم بودیم. 
شیشه ی های خالی چهار کیلویی روغن مازولای آمریکایی را جمع آوری کردیم و آنها را مدرج و استریل کردیم و برایش درب ساختیم تا به دستگاه ساکشن وصل کنیم.
 از سفرهایش به کشورهای همسایه و دور و فهمیدن کار دستگاهها و نحوه ی ساخت آنها،  از نحوه ی اسارت شهید تندگویان و چگونگی عدم اسارت خودش، از اینکه چگونه توانست تکنولوژی ساخت ساده ترین تجهیزات مثل قیچی و پنس و.. تا پیچیده هاش مثل فرز دندانپزشکی را وارد کشور کند. از بازدیدهای مدیریتی و وزارتی و... می گوید.
نویسنده، در مذاکرات خریدش از چند چیز بهره می برد؛ زیبایی خدادادی و قد بلندش، خوش صحبتی و لبخند و شمّ تجاری اش.‌
در اغلب موارد ، ما اول با احساسمان انتخاب می کنیم و سپس با عقلمان ، آن انتخاب را توجیه می کنیم. این مسئله حتی در روسای مقتصد کارخانجات هم صدق می کند.‌
با تکیه به همین مسئله، نویسنده در اغلب خریدهایش ، موفق می شده که طرف مقابل را تسلیم‌ شروط پیشنهادی اش کند.‌
یکی از نکات کتاب ، عکسهایی بود که از نامه ها و احکام گرفته شده بود. در نامه های اوایل انقلاب، مخاطب همواره با کلمه ی برادر شروع می شده، اما در نامه های بعد از سال ۶۸، جایگزین کلمه برادر ، جناب آقا یا سرکار خانم شده است. 
ما کی از حالت برابری و برادری به حالت بالادستی و فرودستی و جناب و سرکار رسیدیم؟
در دوران مانور اشرافیت!  
ابتکارات و مطالعات، شجاعت و همت او برایم درس بود.‌
یک نکته ی جالب ، اینکه برای رویت پیشرفت فیزیکی ساخت بیمارستانها ، از عکس هفتگی استفاده می کرده نه متون روی کاغذ و گزارش پیشرفت.
با خواندن این کتاب تصمیم گرفتم ، تمام نمایشگاه‌های مربوط به حوزه ی تجهیزات و تاسیسات و مواد و..  پزشکی را ببینم‌.  
همچنین هر کسی یک بهار خدمت در دوران عمرش دارد. مهم است که از آن فرصت برای رشد خود و اطرافش استفاده کند و خالصانه هم باشد تا بعد از اینکه مورد بی مهری قرار گرفت ، دلش نسوزد.
آقای شهرستانی،  با دیدن بیمارستان‌های مختلف در کشورهای متنوع، بهترین نقشه ی ساخت بیمارستان برای هر اقلیم ایران را تعیین می کند و دیگر به جای  راهروهای گربه رو ، راهروهای فراخ آدم رو می‌سازد که هزینه و زمان تعمیرات را پایین می آورده.
در قسمتی از کتاب ، اشاره می کند که ما اگر می خواهیم موقع ظهور ، دچار بی نظمی و آشفتگی ناشی از انقلاب  نشویم ، بایستی هر کسی خودش را برای یک کاری آماده کند و در آن مورد مطالعه و تحقیق و عمل انجام دهد.