خدا بگم نویسنده کتاب عطش رو چیکار نکنه؛ سنت سیئه‌ای رو پاگذاشت. این کتابم هرچند به داغونی عطش نیست ولی مدلش همون مدله.
اطلاعاتی که کتاب درباره آقای شاه‌آبادی میده خیلی کلیه و حشو و جاهای نامربوطش خیلی زیاده. مخصوصا دوتا مصاحبه آخر کتاب با دینانی و دکتر اعوانی خیلی پرت و بی‌مورده. 
مشخصه که یه کتاب درست و درمون درباره آقای شاه‌آبادی نیازه که نوشته بشه.