همان طور که فرآیند خلق اثر هنری تحت تاثیر بسیاری از عوامل هم چون ناخودآگاهی هنرمند، دخالت و تحریف گری زبان و موارد بی شمار دیگر است، مناسبات قدرت در جامعه نیز اولویت های هنری را دست خوش تغییر و دگرگونی می کنند و در بسیاری از موارد، دامنة انتخاب و گزینش هنرمند را به میزان فراوانی کاهش می دهند. در مقابل، هنر هم در صورت بخشی و سامان دادن به آن چه قدرت مشروع گفته می شود از نقش و جایگاه تعیین کننده برخوردار است. هنر همواره در مقابل با صورت ها و کارکردهای قدرت است و با این که در موارد بسیار محصول آن است، اما از سوی دیگر می تواند مشروعیت قدرت را نپذیرد و در برابر بایستد. براندازی و نفی مشروعیت قدرت، کارکردی رهایی بخش به هنر می دهد و افزون بر این، مساله ماهیت گریزی هنر هم در پیوند با این موضوع، معنای تازه ای می یابد. هنر در کنار واکنش انتقادی به سازمان های مستقر، به عنوان کنشی زیباشناختی در حوزه های معرفتی هم دخالت می کند و از آنجا بر نحوة توزیع قدرت تاثیر می گذارد. موضوعاتی که در کتاب حاضر گرد آمده اند وابسته به مقالة «هنر و قدرت» اثر مولف هستند و عناوین برخی از آنها عبارت است از: تاریخ و روایت های وارونه؛ اهمیت نقد؛ مرگ مولف/ بازگشت مولف، نظریة نهادی در بوتة نقد؛ سرمشق های تصویری در بوتة نقد؛ و هنر، دموکراسی، رسانه ها.